KTÓRE INCOTERMS DAJĄ
CZY POWINIENEM UMIEŚCIĆ NA FAKTURZE?

Każdy pojedynczy akronim zakodowany w Incoterms® jasno określa, który plon Incoterms® należy stosować i kto powinien ponosić koszty i odpowiedzialność za poszczególne części transportu, za koszty celne przy wyjeździe i przyjeździe oraz za koszty ubezpieczenia. Ważnym (często pomijanym) elementem jest wskazanie, po akronimie, konkretnej nazwy położenia geograficznego, granicy lub portu/lotniska, do którego skrót się odnosi.

Które plony Incoterms® należy stosować i gdzie można je znaleźć? Warunki Incoterms® zostały ratyfikowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) i pierwotnie opublikowane w języku angielskim z autoryzowanymi tłumaczeniami na 31 innych języków przez różne krajowe izby handlowe.

Umowa została ostatnio zrewidowana w 2020 roku, stąd jej obecna prawidłowa nazwa INCOTERMS® 2020.

 

Który zbiór Incoterms® zastosować?

EXW

Termin Ex Works, znany również pod akronimem EXW, jest zwykle tłumaczony jako Ex Works. Zapis EXW, który musi być uzupełniony konkretnym wskazaniem miejsca, jest tym, który zobowiązuje sprzedającego jedynie do przygotowania towaru w jego siedzibie (fabryce, magazynie itp.) w uzgodnionym terminie, dostarczając jedynie odpowiednią dokumentację do wywozu z kraju pochodzenia.

Kupujący ze swojej strony będzie musiał zorganizować celną operację eksportową (jeśli nie będzie w stanie tego zrobić, zwrot będzie musiał zostać zmieniony na FCA), zorganizuje transport i pokryje wszystkie koszty, a także poniesie wszelkie ryzyko aż do miejsca przeznaczenia.

FCA

Termin Free Carrier jest zwykle tłumaczony jako freecarrier, pochodzący od terminu „free” oznaczającego nieopłacony fracht. Notacja FCA, która musi być uzupełniona konkretnym wskazaniem miejsca, to taka, która zobowiązuje sprzedającego do przygotowania towaru w uzgodnionym terminie, dostarczenia odpowiedniej dokumentacji do wywozu z kraju pochodzenia, dostarczenia do magazynu spedytora (lub innej osoby wybranej przez kupującego) oraz pokrycia kosztów eksportowej operacji celnej.

Kupujący ze swojej strony zorganizuje transport i pokryje wszystkie koszty, biorąc jednocześnie na siebie wszelkie ryzyko aż do miejsca przeznaczenia.

FOB

Termin Free On Board, znany również pod skrótem FOB, jest zwykle używany w odniesieniu do transportu morskiego. Notacja FOB, która musi być uzupełniona o konkretne wskazanie portu załadunku, wiąże sprzedającego ze wszystkimi kosztami transportu do portu załadunku, w tym wszelkimi kosztami wprowadzenia statku na pokład, a także kosztami uzyskania licencji i dokumentów na wywóz z kraju pochodzenia oraz kosztami operacji celnych również na wywóz.

Od momentu załadowania towaru na statek wszystkie pozostałe koszty ponosi kupujący, w tym koszty ubezpieczenia. Jeśli chodzi o odpowiedzialność za towar, to przechodzi ona ze sprzedawcy na kupującego w momencie załadowania towaru na statek.

Brzmienie tego terminu wydania uważa się za kompletne ze wskazaniem portu zaokrętowania (np. FOB Genua).

• Uwaga: Z Incoterms® 2020 termin FOB jest zalecany tylko w przypadku transportu morskiego towarów nieskonteneryzowanych. W przypadku transportu kontenerowego zaleca się stosowanie FCA.

FAS (tylko drogi morskie lub śródlądowe)

Plon Free Alongside Ship (FAS), został stworzony dla transportu morskiego i stanowi, że sprzedawca jest odpowiedzialny za wszystkie koszty transportu do portu załadunku, w tym wszelkie koszty umieszczenia towaru na statku, jak również koszty uzyskania licencji i dokumentacji do eksportu z kraju pochodzenia oraz koszty operacji celnych również do eksportu.

Od momentu umieszczenia towaru na statku wszystkie inne koszty ponosi nabywca, w tym koszty ubezpieczenia. Jeśli chodzi o odpowiedzialność za towar, to przechodzi ona ze sprzedawcy na kupującego w momencie umieszczenia towaru na statku.

Sformułowanie tego zwrotu uważa się za kompletne ze wskazaniem portu zaokrętowania (np. FAS Genua).

• Uwaga: Od Incoterms® 2020 termin FAS jest zalecany tylko w przypadku transportu morskiego towarów nieskonteneryzowanych. W przypadku transportu kontenerowego zaleca się stosowanie FCA.

CFR

Termin Cost and Freight, znany również jako CFR lub C&F, stosowany jest głównie w transporcie morskim. Zgodnie z tym terminem, sprzedający jest odpowiedzialny za wszystkie koszty transportu do portu przeznaczenia, w tym wszelkie koszty rozładunku statku, a także za uzyskanie licencji i dokumentacji na eksport z kraju pochodzenia oraz za operacje celne również na eksport.

Jednakże ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego z chwilą załadowania towaru na statek w porcie zaokrętowania. Sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za koszty ubezpieczenia towaru w czasie transportu.

Sformułowanie tego zwrotu uważa się za kompletne ze wskazaniem portu przeznaczenia (np. CFR New York).

CIF

Termin Cost, Insurance, and Freight, znany również jako CIF, stosowany jest głównie w transporcie morskim. Termin ten stanowi, że sprzedawca jest odpowiedzialny za wszystkie koszty transportu aż do portu przeznaczenia, w tym koszty ubezpieczenia towaru w czasie transportu, a także za uzyskanie licencji i dokumentacji na eksport z kraju pochodzenia oraz za operacje celne również na eksport.

Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego z chwilą załadowania towaru na statek w porcie zaokrętowania. Jednakże sprzedawca jest również zobowiązany do zawarcia ubezpieczenia na rzecz kupującego w celu pokrycia wszelkich strat lub uszkodzeń podczas transportu do portu przeznaczenia.

Sformułowanie tego zwrotu uważa się za kompletne ze wskazaniem portu przeznaczenia (np. CIF Nowy Jork).

CPT

Termin Carriage Paid To, znany również jako CPT, stosowany jest w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, w tym transportu multimodalnego. Zgodnie z tym terminem sprzedający jest odpowiedzialny za wszystkie koszty transportu do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, jak również za uzyskanie licencji i dokumentacji na eksport z kraju pochodzenia oraz za operacje celne również w przypadku eksportu.

Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego z chwilą wydania towaru pierwszemu przewoźnikowi. Sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za koszty ubezpieczenia towaru w czasie transportu.

Brzmienie tego terminu wydania uważa się za kompletne ze wskazaniem uzgodnionego miejsca przeznaczenia (np. CPT Paryż).

PIW

Termin Carriage and Insurance Paid To, znany również jako CIP, stosowany jest w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, w tym transportu multimodalnego. W ramach tego terminu sprzedawca ponosi wszelkie koszty transportu do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, w tym koszty ubezpieczenia towaru w czasie transportu, a także uzyskania licencji i dokumentów na eksport z kraju pochodzenia oraz operacji celnych również na eksport.

Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego z chwilą wydania towaru pierwszemu przewoźnikowi. Jednakże sprzedawca jest również zobowiązany do zawarcia ubezpieczenia na rzecz kupującego, aby pokryć ewentualne straty lub uszkodzenia podczas transportu do uzgodnionego miejsca przeznaczenia.

Brzmienie tego terminu wydania uważa się za kompletne ze wskazaniem uzgodnionego miejsca przeznaczenia (np. CIP Paryż).

DAP

Termin Delivered At Place, znany również jako DAP, stosowany jest w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, w tym transportu multimodalnego. Zgodnie z tym terminem sprzedawca jest odpowiedzialny za zorganizowanie transportu i dostarczenie towaru do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, jak również za uzyskanie licencji i dokumentów na eksport z kraju pochodzenia oraz za operacje celne również w przypadku eksportu.

Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego w momencie udostępnienia towaru kupującemu w uzgodnionym miejscu przeznaczenia. Kupujący jest odpowiedzialny za import towarów, w tym koszty i procedury celne.

Sformułowanie tego terminu zwrotu uważa się za kompletne ze wskazaniem uzgodnionego miejsca przeznaczenia (np. DAP Mediolan).

DPU

Termin Delivered At Place Unloaded, znany również jako DPU, jest stosowany w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, w tym transportu multimodalnego. Zgodnie z tym terminem sprzedający jest odpowiedzialny za zorganizowanie transportu i dostarczenie towaru do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, jak również za uzyskanie licencji i dokumentacji na eksport z kraju pochodzenia oraz za czynności celne również w przypadku eksportu.

Sprzedawca jest również odpowiedzialny za rozładunek towaru w uzgodnionym miejscu przeznaczenia. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego po rozładowaniu towaru w uzgodnionym miejscu przeznaczenia. Kupujący jest odpowiedzialny za import towarów, w tym koszty i procedury celne.

Brzmienie tego terminu wydania uważa się za kompletne ze wskazaniem uzgodnionego miejsca przeznaczenia (np. DPU Monachium).

DDP

Termin Delivered Duty Paid, znany również jako DDP, stosowany jest w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, w tym transportu multimodalnego. Zgodnie z tym terminem, sprzedawca jest odpowiedzialny za zorganizowanie transportu i dostarczenie towaru do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, jak również za uzyskanie licencji i dokumentacji na eksport z kraju pochodzenia oraz za operacje celne zarówno w przypadku eksportu, jak i importu.

Sprzedawca jest również odpowiedzialny za zapłatę ceł, podatków i wszelkich innych opłat związanych z importem towarów do kraju przeznaczenia. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi z kupującego na sprzedającego w momencie udostępnienia towaru kupującemu w uzgodnionym miejscu przeznaczenia.

Sformułowanie tego terminu zwrotu uważa się za kompletne ze wskazaniem uzgodnionego miejsca przeznaczenia (np. DDP Madryt).

Podsumowując, Incoterms® 2020 zapewnia jednolite i jasne ramy dla ustalenia odpowiedzialności i obowiązków sprzedawcy i kupującego w handlu międzynarodowym. Wybór odpowiedniego Incoterm będzie zależał od konkretnych potrzeb stron uczestniczących w transakcji oraz wykorzystywanego środka transportu.

 

Wniosek

Podsumowując, zrozumienie i prawidłowe stosowanie terminów Incoterms® 2020 jest kluczowe dla zapewnienia, że międzynarodowe transakcje biznesowe są jasne i jednoznaczne dla wszystkich zaangażowanych stron. Te standardowe warunki ułatwiają komunikację między sprzedającymi i kupującymi, zmniejszając ryzyko nieporozumień i sporów. Ważne jest, aby firmy zaangażowane w handel międzynarodowy na bieżąco śledziły zmiany i rewizje warunków Incoterms® i upewniały się, że w swoich umowach stosują ich aktualną wersję.

Pamiętaj, że wybór najbardziej odpowiedniego terminu Incoterm® zależy od specyficznych potrzeb zaangażowanych stron i charakteru transakcji. Dlatego warto skonsultować się z ekspertem w tej dziedzinie lub prawnikiem specjalizującym się w prawie międzynarodowym, aby ustalić, który termin jest najbardziej odpowiedni w danej sytuacji.