Er zijn in principe twee inklaringsprocedures die zowel bij invoer als bij uitvoer van toepassing zijn:
– De standaardbeoordelingsprocedure (ook bekend als de “in-line”-procedure, met de goederen bij de douane) verloopt als volgt: aankomst van de goederen bij de douane – aangifte van de goederen – betaling van de douanerechten – fysieke controle (inspectie) of controle op stukken door de douane – vrijgave van de aangifte en de goederen;
– De domiciliëringsprocedure (met de goederen in particuliere gebouwen/magazijnen die vooraf door de douane zijn goedgekeurd), die als volgt verloopt: aankomst van de goederen in een particulier entrepot – voorafgaande kennisgeving van de aankomst van de goederen bij de douane op het moment dat de goederen worden aangegeven – eventuele fysieke of documentaire controle – onmiddellijke (of telematische) betaling van de douanerechten – vrijgave van de zending.
In het laatste geval staat de zending eerder ter beschikking van de aangever dan bij de standaardprocedure en kan dus met dezelfde tijdwinst worden geleverd.